انبیاء و آیات خدا (قرآن)در این مقاله آیات دال بر حالات انبیاء در برابر آیات الهی معرفی می‌شوند. ۱ - تسلیم بودن انبیاءتسلیم بودن انبیا در برابر آيات خدا: «... وهبنا له إسحق و يعقوب و كلّا جعلنا نبيّا• و اذكر فى الكتب موسى إنّه كان مخلصا و كان رسولا نبيّا• و اذكر فى الكتب إسمعيل إنّه كان صادق الوعد و كان رسولا نبيّا• و اذكر فى الكتب إدريس إنّه كان صدّيقا نبيّا• أولئك الذين أنعم اللَّه عليهم من النبيّين ... إذا تتلى عليهم ءايت الرحمن خرّوا سجدا و بكيّا؛ ... ما اسحاق و یعقوب را به او بخشيديم، و هر يك را پيامبر بزرگى قرار داديم. ... در اين كتاب (آسمانى) از موسی ياد كن، كه او مخلص بود، و رسول و پيامبر والا مقامى. ... در کتاب آسمانی خود از اسماعیل ياد كن كه او در وعده‌هايش صادق و رسول و پيامبر بزرگى بود. ... و در اين كتاب (نيز) از" ادریس" ياد كن، او بسيار راستگو و پيامبر بزرگى بود.... آنها پيامبرانى بودند كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، ... كه وقتى آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به خاك مى‌افتادند و سجده مى‌كردند، در حالى كه گريان بودند. ۲ - سجده انبیاءسجده و زارى انبياى الهى، هنگام تلاوت شدن آيات الهى بر آنان: «أولئك الذين أنعم اللَّه عليهم من النبيّين ... إذا تتلى عليهم ءايت الرحمن خرّوا سجدا و بكيّا؛ آنها پيامبرانى بودند كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود... آنها كسانى بودند كه وقتى آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به خاك مى‌افتادند و سجده مى‌كردند، در حالى كه گريان بودند.» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۴۸۱، برگرفته از مقاله «انبیاء و آیات خدا». |